Człowiek w swoim świecie otoczony jest przez mnóstwo napływających z każdej strony bodźców. Codziennie widzimy olbrzymią ilość przedmiotów o różnych kształtach, kolorach, fakturach, dotykamy ich, słyszymy przeróżne dźwięki: muzykę, szepty, odgłosy zwierząt i maszyn, smakujemy potrawy, czujemy intensywne zapachy, czujemy także swoje ciało, kierujemy nim, żeby wykonać określoną aktywność.
Te wszystkie czynności, które wykonujemy, wymagają zaangażowania ze strony układu sensorycznego – nie jest przecież tajemnicą, że człowiek odbiera świat poprzez zmysły. Prócz popularniejszych: dotyku, wzroku, węchu, smaku i słuchu, mamy jeszcze dwa zmysły: przedsionkowy i proprioceptywny. Choć są mniej znane od powyższych pięciu, to razem ze zmysłem dotyku są bazowymi systemami człowieka, na podstawie których dojrzewają pozostałe zmysły.
Propriocepcja to inaczej czucie głębokie, pochodzące z więzadeł, mięśni, stawów i ścięgien, dzięki niej np. mając zamknięte oczy, potrafimy dotknąć palcem do nosa albo precyzyjnie trafić widelcem do buzi. Zmysł przedsionkowy, zwany również zmysłem równowagi, odpowiada za czucie naszego ciała w przestrzeni, czyli daje nam informację gdzie znajduje się nasze ciało względem przyciągania ziemskiego, wpływa na właściwe napięcie mięśniowe, prawidłową postawę ciała, koordynację, umiejętność czytania i wiele innych.
System przedsionkowy nierozerwalnie współpracuje z systemem proprioceptywnym. Jeżeli w naszym organizmie wszystkie napływające z zewnątrz informacje są odbierane i przetwarzane poprawnie czyli proces integracji sensorycznej przebiega bez zakłóceń – widzimy świat jako przyjazne środowisko. Potrafimy trafnie ocenić sytuację, w której się znajdujemy i co najważniejsze, nasze reakcje są adekwatne do sytuacji, która nas spotkała. Gdy dotkniemy gorącego garnka – cofamy rękę, kiedy muzyka w radio gra bardzo głośno– ściszamy odbiornik, a jeżeli czujemy, że jedzenie nieświeżo pachnie – rezygnujemy z konsumpcji. Sytuacja komplikuje się wówczas, kiedy nasz mózg ma problem z właściwym odbiorem i przetwarzaniem zewnętrznych bodźców. Kiedy przyjazny, lekki dotyk – boli, większość świata wokół bardzo intensywnie i często nieprzyjemnie pachnie, a własne ciało nie chce nas słuchać. To tylko wybrane przykłady zaburzeń związanych z rozwojem procesów integracji sensorycznej. Analizując powyższe przykłady, łatwo sobie wyobrazić, jak bardzo utrudniają one funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie.
Integracja sensoryczna to sposób porządkowania przez mózg informacji odbieranych przez zmysły. Pozwala człowiekowi na celowe działanie, właściwe reakcje organizmu, umożliwia również selekcję informacji i odwołuje się do wcześniejszych doświadczeń. Warto podkreślić, że Integracja Sensoryczna jest procesem, który zachodzi poza świadomością, podobnie jak oddychanie, a jej rozwój zaczyna się już w życiu płodowym, a więc towarzyszy nam od początku do końca życia.
W minionym tygodniu uczniowie klasy 3b wraz z wychowawczynią p. M. Wojtowicz gościli w swoich klasowych progach mamę naszej koleżanki Weroniki. Pani Katarzyna Zakielasz jest nauczycielem w Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Sanoku. Prowadzi zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju i integracji sensorycznej. Uczniowie mieli przyjemność uczestniczyć w warsztatach o nazwie „Zmysłowe doświadczenie przez brudzenie”.
W poniedziałek nasza klasa zamieniła się w centrum integracji sensorycznej. Na rozciągniętej foli trzecioklasiści poznawali różnego rodzaju masy plastyczne tj. marchewkolinę, kaszolinę, galaretolinę, piankolinę, sztuczny śnieg, glutki Samodzielnie wykonali ciecz nienewtonowską oraz sensolinę. Z różnych elementów tworzyli wymyślne faktury. Uśmiechów było co nie miara, bo dziecko brudne to dziecko szczęśliwe. Pracowały wszystkie zmysły, a na koniec w nagrodę konsumowaliśmy różnego rodzaju galaretki.
W środę natomiast pani Kasia zaprosiła nas do swojej pracy. W sali integracji sensorycznej SOSW trzecioklasiści sprawdzali funkcjonowanie zmysłu przedsionkowego i proprioceptywnego. To był tydzień pełen nowych doświadczeń, który na długo zostanie w naszej pamięci. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z tego wydarzenia.
Klasa III B Szkoły Podstawowej nr 9 w Sanoku wraz z wychowawczynią składają serdeczne podziękowania Pani Katarzynie Zakielasz za wspólnie spędzone chwile podczas przeprowadzonych warsztatów sensorycznych „ Zmysłowe doświadczenie przez brudzenie” oraz Dyrekcji SOSW Sanok.